APARTMAN YÖNETİMLERİ SAİR KURUM KAPSAMINDA DEĞİLDİR.(VERGİ MAHKEMESİ KARARI)

T.C.
ESKİŞEHİR
1.VERGİ MAHKEMESİ

ESAS NO: 2014/.....
KARAR NO: 2014/...

DAVACI                      : .............................. APARTMANI YÖNETİCİSİ (YÖNETİCİ ..........)

DAVALI                      : ................................VERGİ DAİRESİ MÜDÜRLÜĞÜ

DAVANIN ÖZETİ : Davacı apartman yönetimi tarafından ../.../2013 tarihi itibarı ile gelir vergisi stopaj yönünden mükellefiyet kaydının açılmasına ilişkin .. /... /2014 tarih ve ....... sayılı işlemin hukuka aykırı olduğu,tevkifat yapmakla yükümlü kişi ver kurumların kanunda tek tek sayıldığı, apartman yönetiminin maddelerde yer almadığı,vergiye tabi işlemlerin kanunla belirleneceği ileri
sürülerek resen yapılan mükellefiyet kaydının iptali istenilmektedir.

SAVUNMA ÖZETİ : Apartman yönetimi tarafından sigortalı çalışan kapıcının sosyal güvenlik mevzuatındaki yasal yükümlülüklerinin yerine getirilmesi amacıyla SMMM ile sözleşme akdedildiği ,buna ilişkin olarak ücret ödemesi yapıldığı,, 193 sayılı kanun'un 94. maddesine göre tevkifat yapılması gerektiği,apartman yönetiminin anılan maddede belirtilen ''sair kurumlar'' arasında değerlendirilmesi gerektiği,yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu savunularak davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.

                                                                TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Eskişehir 1.Vergi Mahkemesi'nce dava dosyası incelenerek işin gereği görüşüldü.


...........

193 sayılı kanun'un 94 maddesinde : kamu idare ve müesseseleri,iktisadi kamu müesseseleri,sair kurumlar,ticaret şirketleri,iş ortaklıkları,dernekler,vakıflar,dernek ve vakıfların iktisadi işletmeleri,kooperatifler,yatırım fonu yönetenler,gerçek gelirlerini beyan etmeye mecbur olan ticaret ve serbest meslek erbapları,zirai kazançlarını bilanço veya zirai işletme hesabı esasına göre tespit eden çiftçiler aşağıdaki bentlerde sayılan ödemeleri (avans olarak ödenenler dahil) nakden veya hesaben yaptıkları sırada, istihkak sahiplerinin gelir vergilerine mahsuben tevkifat yapmaya mecburdurlar'' hükmüne yer verilmiştir.

..................

Tevkifat yapmakla yükümlü olan kişi ve kurumların mevzuatta tek tek sayıldığı,bu kişi ve kurumların dışındakilerin tevkifat yapma mecburiyetlerinin bulunmadığı, apartman yönetimlerinin maddede tevkifat yapmakla yükümlü kişi veya kurumların arasında sayılmadığı,bu yönetimleri ''SAİR KURUMLAR'' kapsamında da kabul etmenin mümkün olmadığı dikkate alındığında apartman yönetimlerinin tevkifat yapmakla yükümlü olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Bu durumda apartmanda sigortalı olarak çalışan kapıcının sosyal güvenlik mevzuatındaki yasal
yükümlülüklerinin yerine getirilmesi amacıyla ödeme yapılan SMMM için ödediği ücretlerden
vergi tevkifatı yapma yükümlülüğü bulunmayan apartman yönetimi adına mükellefiyet kaydı açılmasında hukuki isabet bulunmamıştır.

Açıklanan nedenlerle, davacı adına tesis edilen .../.../2014 tarih ve ...... sayılı mükellefiyet tesisine ilişkin işlemin İPTALİNE, aşağıda dökümü yapılan ...... Tl yargılama giderinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine,artan posta giderinin kararın kesinleşmesinden sonra davacıya iadesine,kararın tebliğini izleyen günden itibaren 30 gün içerisinde Danıştay'a temyiz yolu açık olmak üzere .../10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


   BAŞKAN                              ÜYE                                       ÜYE

Özel Esaslara tabi mükellef listesinden çıkarılma işlemi : Danıştay Kararı.(T.C. Danıştay 3.Daire)

T.C.

DANIŞTAY

3.DAİRE

Esas   No:2014/

Karar No:2014/

Temyiz Eden  :     ........................... Vergi Dairesi Başkanlığı

Karşı Taraf     :     .........................San.Tic.Ltd.Şti.

İstemin Özeti : Davacı şirket tarafından özel esaslara tabi mükellefelr listesinden çıkarılması

yolunda yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.

....... 1.Vergi Mahkemesi 16/01/2014 gün ve esas: 2013/...., karar 2014/..... sayılı kararıyla;

mükelleflerin bu şekilde sınıflandırılmasının yasal veya anayasal bir dayanağı bulunmadığı

gerekçesiyle işlemi iptal etmiştir. Davalı idare tarafından, idarenin iç işlemi olan uygulamanın

idari davaya konu edilebilecek kesin ve yürütülmesi zorunlu bir işlem sayılamayacağı ileri

sürülerek kararın bozulması istenmiştir.

                                                       TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:

Dayandığı  hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı,

aynı gerekçe ve nedenlere Dairemizce de uygun görülmüş olup,temyiz istemine ilişkin dilekçede

ileri sürülen iddialar sözün geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından

temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasını 20/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

BAŞKAN           ÜYE               ÜYE                ÜYE           ÜYE

TİCARET ÜNVANLARININ TESCİLİ HAKKINDA TEBLİĞ

14 Şubat 2014  CUMA	Resmî Gazete	Sayı : 28913
TEBLİĞ
Gümrük ve Ticaret Bakanlığından: TİCARET UNVANLARI HAKKINDA TEBLİĞ Amaç MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, ticaret şirketleri ile ticari işletme işleten diğer tacirlerin ticaret unvanlarına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, ticaret şirketleri ile ticari işletme işleten diğer tacirleri kapsar. Dayanak MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ, 3/6/2011 tarihli ve 640 sayılı Gümrük ve Ticaret Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 34 üncü maddesi ile 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 210 uncu maddesine dayanılarak hazırlanmıştır. Ticaret unvanı MADDE 4 – (1) İşletme konusu ile şirket türünü gösteren ibareler Türkçe olmak kaydıyla ticaret unvanı serbestçe belirlenebilir. (2) Ticaret unvanında yer alacak ibareler, tacirin kimliği, işletmesinin genişliği, önemi ve finansal durumu hakkında üçüncü kişilerde yanlış bir görüşün oluşmasına sebep olacak nitelikte ve gerçeğe aykırı olamaz. (3) Ticaret unvanında yer alan ibareler kamu düzenine, ulusal çıkarlara ve ahlaka aykırı olamaz, kültürel ve tarihi değerleri zedeleyecek şekilde belirlenemez. (4) Bir ticaret unvanına “Türk”, “Türkiye”, “Cumhuriyet” ve “Milli” kelimeleri yalın, sade ve eksiz olarak; Bakanlar Kurulu kararıyla konulabilir. Bu ibarelerin Türk Ticaret Kanununun 41 ve 42 nci maddeleri uyarınca ticaret unvanında kullanılması zorunlu olan gerçek kişinin ad veya soyadında yer alması halinde Bakanlar Kurulu kararı aranmaz. (5) Anonim ve limited şirketlerin ticaret unvanında işletme konularından en az birinin yer alması zorunludur. İşletme konusunu gösteren ibarelerde kısaltma yapılamaz. Başlıca amacı başka işletmelere katılmaktan ibaret olacak şekilde kurulacak anonim şirketlerin unvanında “holding” ibaresine yer verilmesi zorunludur. (6) Ticaret unvanında resmi olarak tanımlanmış yer adları kullanılabilir, ülke adlarının unvanda kullanılabilmesi için ise o ülkenin yetkili makamlarından izin alınması gerekir. (7) Kamu kurum ve kuruluşları ile ulusal ve uluslararası diğer kuruluşların adları ya da bunları tanımlayan kısaltılmış adları ticaret unvanlarında ek olarak kullanılamaz. Ancak bu kurum ve kuruluşların işlettiği işletmeler ile hissedarı oldukları şirketlerin ticaret unvanlarında kendilerinin adları veya kısaltılmış adları kullanılabilir. (8) Ticaret sicilinden silinen bir ticaret unvanı, unvanın silinmesine ilişkin ilanın Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde yayımlandığı tarihten itibaren beş yıl geçmedikçe başka bir tacir adına yeniden tescil edilemez. İltibas MADDE 5 – (1) Bir ticaret unvanı, Türkiye’nin herhangi bir sicil müdürlüğüne daha önce tescil edilmiş bulunan diğer bir unvandan ayırt edilmesi için gerekli olan ek yapılmadan tescil edilemez. (2) Daha önceden tescil edilmiş bir ticaret unvanının, Türk Ticaret Kanununun 46 ncı maddesi kapsamındaki ek ve işletme konusunu gösteren ilk ibaresi aynı olan diğer bir ticaret unvanına ayırt edici bir ek yapılmadan tescil edilemez. (Ek-1; Örnek-1) (3) Daha önce tescil edilmiş ticaret unvanının eki ile kendi eki aynı olan, ancak ekten sonra gelen işletme konusunu gösteren ilk ibaresi farklı olan ticaret unvanı, ayırt edici bir ek yapılmadan tescil edilebilir. (Ek-1; Örnek-2) (4) Daha önce tescil edilmiş bir ticaret unvanından yalnızca şirket türünü gösteren ibareleri farklı olan diğer bir unvan, ayırt edici ek yapılmadan tescil edilemez. (Ek-1; Örnek-3) Diğer hususlar MADDE 6 – (1) Ticaret unvanı ve işletme adına ilişkin diğer hususlarda, 19/12/2012 tarihli ve 2012/4093 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Ticaret Sicili Yönetmeliği hükümlerine göre hareket edilir. İtiraz MADDE 7 – (1) 4 üncü ve 5 inci madde hükümlerine istinaden tescil talebi reddedilenler, red kararına karşı, Türk Ticaret Kanununun 34 üncü maddesi uyarınca sekiz gün içinde ticaret sicilinin bulunduğu yerde ticari davalara bakmakla görevli asliye ticaret mahkemesine itiraz edebilir. Yürürlük MADDE 8 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 9 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür. Ek-1 Örnekler Örnek-1: “A İnşaat Otomotiv Tekstil Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi” ticaret unvanı daha önce tescil edilmiş ise, “A İnşaat Tekstil Turizm Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi” ticaret unvanı ayırt edici ek yapılmadan tescil edilemez. Örnek-2: “B İnşaat Otomotiv Sanayi Anonim Şirketi” ticaret unvanı daha önce tescil edilmiş ise, “B Turizm İnşaat Sanayi Anonim Şirketi” ticaret unvanı ayırt edici ek yapılmadan tescil edilebilir. Örnek-3: “C Turizm Limited Şirketi” ticaret unvanı daha önce tescil edilmiş ise, “C Turizm Anonim Şirketi” ticaret unvanı ayırt edici ek yapılmadan tescil edilemez.